Bahçe içinde yer alan, etrafı ağaçlarla çevrili müstakil bir evin verandasında çok güzel ve uzun bir masadaydık. Bir yaz masasıydı burası; harika zeytinyağlılar, kaliteli peynirler, şaraplar ve elbette güzel sohbetler… Bir süre sonra sohbetimize cırcır böceklerinin sesi de dahil oldu. E normal, aylardan Temmuz sonuçta. Hep beraber sohbet edeceğiz, kaçarı yok. Ev sahibesi öten cırcır böceği için hemen evin yanındaki ağacı göstererek, “Şuraya yuva yaptı sanırım” dedi. “Ama yarın onun yuvasını daha uzak bir ağaca taşıyacağım, bu sesi kafam kaldırmıyor.” Evet evet, bahçeli bir evdeydik, etrafta ağaçlar vardı. Biz cırcır böceklerinin alanındaydık, onlar bizim alanımızda değil.&nbsp;Sonra aklıma yine evinin bahçesindeki ağaçlardan birine yavrulayan kargayı, yavrularıyla beraber başka yere taşımak isteyen bir diğer tanıdığım geldi. Çok gürültü yapıyorlarmış çünkü, orası bunun yeri miymiş, onun uykusu her şeyden daha önemliymiş.&nbsp;Anadolu’da çok zarif, kadim bir deyiş vardır: Kurda, kuşa, aşa. Yani bağa, bahçeye, tarlaya ekilenin sadece insan için olmadığını, tüm doğa için olduğunu ifade eder. Çok severim bu sözü. Kocaman bir gezegende hep beraber yaşadığımızı, yaşamak zorunda olduğumuzu düşündürür bana. Doğanın kocamanlığını ve onun sadece bir parçası olduğumuzu hatırlatır. Kendisini dünyanın merkezinde sanan insana, doğa merkezli bir bakış açısı&nbsp;sunar. Ve gezegende hepimizin payı olduğunu söyler.&nbsp;<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İnsanın kibrinden sual olunmaz. O kibir ki dağları da deler, insanın kalbini de… Sonra o delikten bir güzel kayıp düşer de insan, ağlayanı olmaz. &nbsp;</li></ul>Kendinde her şeyi yapma gücü bulan insan canlısı, köpekleri de uyutur, kedileri de öldürür, cırcır böceğini başka ağaca da taşır, karganın yavrularını da umursamaz. Hatta sırf manzarasını bozuyor diye bir ağacı da keser. İnsanın doğaya karşı şiddetinde çok yoğun bir eril tahakküm var. Ondan üstün olduğunu, ona hükmedeceğine inanıyor. Doğa karşısındaki bu kibrin birçok nedeni olsa da ben bunu en çok korkuya bağlıyorum. Ötekinden, kendinden farklı olana ve farklı düşünene duyulan korku. Belki biraz da haset vardır kim bilir? Doğanın azameti, ölümsüzlüğü karşısında duyulan haset. Peki insan ötekinden niye korkar? Kendinden farklı olanı niye tehdit olarak görür? Kendi içindeki ötekilerden korktuğu için mi? Kendi içindeki karanlığa, yeraltı sularına inemediğinden mi? Cırcır böceğinin o cırtlak sesi kişiye kendi içindeki cırtlak sesleri hatırlattığından mı?&nbsp;Ekoloji Filozofu Timothy Morton, asıl meselenin ne düşündüğümüzden çok nasıl düşündüğümüz olduğunu söyler. Ona göre zihnen sağlıklı olmak, ne düşündüğünüz ile nasıl düşündüğünüzün iç içe geçmiş olduğunu bilmektir. Zihinsel sağlık ile ekolojik sağlığın birbirine bağlı olduğunu ve insan olmayan varlıklarla bağlantılarını koparmanın insanları travmaya sürüklediğini düşünür.Geçen yıllarda Ucubeler isminde bir kitap okumuştum. Rebecca Tamâs tarafından yazılan bu kitap “İnsan ve insan olmayan üzerine denemeler” alt başlığıyla çok ufuk açıcı denemelerden oluşuyor, tavsiye ederim. Oradaki bir paragrafı alıntılamak istiyorum:&nbsp;<blockquote fr-original-style="" style="margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; color: rgb(94, 53, 177); box-sizing: border-box;">“İnsanlar ve insan olmayanlar dahil gezegenin tüm ekolojisini savunan ekolojik bir düşünme biçimini benimsemek demek, insan olmayanın bizimle korkunç yakınlığını tanımak ve bizi hem onlarla hem kendi içimizde çatışmaya sürükleyen bu farkı kabul etmek demektir.”</blockquote>Bu farkı kabul etmediği gibi bu farkı engellemeye çalışan bir iktidarın gölgesinde uzun zamandır aydınlığa çıkmaya çalışıyoruz. Ağacı sevmiyorlar; toprağı, kadını, çocuğu, doğayı, sanatı… Elbette &nbsp;kedi ve köpeği sevmelerini de bekleyemeyiz. Bu anlamda kendi içlerinde son derece tutarlılar. İçlerindeki yıkıcı ve saldırgan dürtülerle ancak birilerine zarar vererek baş edebiliyorlar, ancak birilerinin hayatına kast ederek yaşadıklarını hissediyorlar.Türk Veteriner Hekimleri Birliği&nbsp;yapılacak katliamın ardından yaşanacaklara dikkat çekiyor. Toplanacak hayvanların genellikle aşılı ve toplumla uyumlu hayvanlar olacağına, boşalan sokaklara ise daha zor, güçlü, üreme kapasitesi yüksek, aşısız hayvanların geleceğini söylüyorlar. Ayrıca insan ile hayvan arasındaki canlı bariyerin ortadan kalkacağını; kurt, domuz, çakal gibi zoonotik hastalık riski taşıyan hayvanların yerleşim yerlerine gireceklerini; şehirlerdeki sokaklarda, bahçelerde köpek ve kedilerin yerine daha fazla kemirgen ve yılan gibi hayvanlarla karşı karşıya geleceğimizi ifade ediyorlar. Daha ne desinler bilmiyorum.&nbsp;Bu gezegen üzerinde yaşayan her varlık birbiriyle bağlantıda ve birbirine bağlı. En vahşisinden en evciline, gökyüzündeki yıldızlardan yeryüzündeki en ufak bir toz tanesine &nbsp;kadar. Doğada bir akış ve döngü var, bu bozulduğu takdirde ise felaketler kapıyı çalıyor. Bunu görmek zorundayız. Doğa ile birlikte nasıl iyileşeceğimizi araştırmak, hem insanların hem de doğanın faydasını gözeterek, sürdürülebilir, yabana, kırsala, hayvanlara karşı saygı ve şefkat dolu bir yaşam anlayışı geliştirmek zorundayız.&nbsp;Her canlının yaşama hakkı var. Cırcır böceğinin de, sokak köpeklerinin de… Hasta diye, agresif diye bir canlı öldürülemez ancak tedavi edilir. Sistematik kısırlaştırma, aşılama gibi yöntemler devreye sokulabilir. Hayvan ticareti yasaklanabilir. Sayısız başka çözümler de bulunabilir.&nbsp;Anlamamız gereken en önemli şey şu ki, doğayı fethetmek, ona hükmetmek imkansızdır; bunu yapmaya çalışan insan, doğanın bir parçası olduğunu hesaba katmaz. Bunun yerine ihtiyacımız olan şey, güvene dayalı bir uyum hali ve yüksek duyarlılık. Bu aynı zamanda büyük bir bilimsel anlayış ve birçok teknolojik yenilikle uyumlu olmayı da beraberinde gerektirir. Tüm bunlar emek ister tabii, güç ister.&nbsp;Peki biz ne yaşıyoruz? Birtakım adamların kendi güçsüzlüklerini örtmek için kendilerinden daha güçsüz gördükleri canlıların yaşam haklarına saldırma girişimini. Bu yeni bir girişim değil elbet; kadına da, çocuğa da, ağaca da aynısı yapan hastalıklı bir zihniyeti yıllardır izliyoruz.

Aposto Gündem

Doğa karşısında insanın kibre kapılmasının birçok nedeni olsa da bu galiba en çok korkuya bağlı. Ötekinden, kendinden farklı olana ve farklı düşünene duyulan korku. Belki biraz da haset vardır kim bilir? Doğanın azameti, ölümsüzlüğü karşısında duyulan haset.

Cırcır böcekleri, sokak hayvanları, yıldız tozları: İnsanın kibrini anlamak üzere

✏️ <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/lolajoriga/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Gizem Öğüt</a>Kadın bedeninin eril tahakkümden kurtuluşunu konu edinerek yaratmaya başladığım işlerimle kadınların, LGBTİ+'ların ve tüm “öteki”lerin vücudunun ve cinselliğinin fetiş hâline getirilmesini, özgürlüklerinin kısıtlanmasını ve kendilerine karşı uygulanan baskı politikalarını eleştiriyorum.Toplumsal normların dışında bırakılmış tüm “ötekileştirilen”lerin var olma mücadelesi aynı zamanda kendi mücadelem olduğu için sanatıma yön veriyor. Kadının cinselliği ve bedeni hep müstehcen algılandığı için erotik bir objeden öteye geçemeyen zihniyetlerle üzerinde tahakküm kurulan ve namus meselesi hâline getirilen, eril olanın “dişil” üzerinde kurduğu hakimiyet işlerimin temelini oluşturuyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/3/1678882061178.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İllüstrasyon: Gizem Öğüt<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Kadınlık atanan bir vücutla büyümek: Bir kadın olarak vücudumun gelişmeye başladığı ilk ergenlik yıllarımdan beri içinde bulunduğum toplumda kendimi rahat ve güvende hissedemeyişimle sorgulamaya başladığım bu mevzu, daha fazla okumaya, anlamaya, araştırmaya ve şahit olmaya başladığım yıllarda daha da içselleştirdiğim ve sesimi bir şekilde çıkarmak zorunda hissettiğim bir hâle dönüştü. Toplumsal cinsiyet eşitsizliği aşikâr olduğundan belki de gördüğüm en temel sorun bu olduğu için asıl mücadele alanımı bunlar oluşturdu.İnsanlığın tarihi kadar eski olan ve Lilith’le başlayan eril tahakküm, yüzyıllar süren cadı avıyla birlikte günümüze kadar ulaşmış ve yeni boyutlar kazanmış durumda. <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/lolasworks/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Lola’s Works</a>’te özellikle Habitat koleksiyonuyla yarattığım karakterler yıllar boyu gizlenen dünyalarını dışa vurmaya başlıyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/3/1678881998873.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Habitat koleksiyonu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Lola’s Works’ün Habitat koleksiyonu: İsyanı başlatmak </h2>Lilith’le güç bulup bedenleri üzerindeki eril tahakkümü alt ediyorlar ve erkek egemen dünyanın normları dışında istisnayı bozmayan kaide olarak konumlandırılan kadın karakterler bedeninin çağrısına kulak vererek isyanı başlatıyorlar. Böylelikle Habitat koleksiyonunda tarih boyunca yalnızlığı ve bedeni lanetlenen, hazzı utanç sayılan kadınların özgürce ve cesurca bu duruma son vermesi tahayyül ediliyor.&nbsp;Tahayyül ettiklerini inşa etmek:&nbsp;Toplumsal baskılar, iktidar politikaları, sürekli gözlenen ve denetlenen olma hâlinden yola çıkarak kendi yaşam alanlarında izlenen karakterler kurguluyorum. Kendi habitatında kaldığı anlarda bile içgüdüsel olarak izlendiğini düşünen karakterler istemsizce geliştirdiği hem gözleyen hem de gözlenen kişilikleriyle var oluyorlar. Habitat, tüm bu rollerden sıyrılarak en doğal ve özgür oldukları halleri üzerine kurgulanıyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/3/1678881930262.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.75" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Gizem Öğüt, Paris, 2023<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Yaratılan korkutma ve baskılama politikalarına, erkek olmayana reva görülen dünyaya karşı da rengarenk ve dikkat çekici kompozisyonlar yaratıyorum. Ne kadar görünmez olmamız istenirse o kadar görünür kılmaya çalışıyorum.&nbsp;Giyim kuşamı, cinsiyeti, nasıl göründüğü gibi sebeplerle yargılanıp sokakta özgürce yürümekten korkmak, bu korku ortamını doğuranlarla birlikte yargılayıcı bakışlarıyla buna ortak olanlardan soracak hesabımız var. Bu içgüdüyle ürün hâline dönüştürdüğüm işlerimi giyilebilir ve kullanılabilir hâle getirdim.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Nasıl?: Giyilebilir ve kullanılabilir aktivizm</h2>Görselleştirilmiş mesajlar veren panolar gibi giyip taşıdığımız bir hâle gelmesini istedim ve böylece sokaklarda kamusal alanlarda görünür kılmayı amaçladım. Neyi görmek istemiyorlarsa neyden rahatsızlık duyuyorlarsa hepsini rengârenk kompozisyonlarla dikkat çekici hâle getirip illüstratif şekilde göstererek bir karşı duruş yaratmak mücadelemde bana güç veriyor.&nbsp;Otobüste çantanın üzerindeki meme detaylarına merakla bakan gözler ya da yolda yürürken üstündeki tişörtte yer alan çıplak illüstrasyonlara bakanlar, hepsi bir şekilde Lola’s Works’le amaçladığım görünürlüğü sağlayabilmeye başladığımı hissettiriyor.Sanata ve işe yansıyan feminizm:&nbsp;Kısacası feminist mücadelem sanatıma ve dolayısıyla işime de yansıdı böylece. Bu mevzular içerisinde daha birçok bahsetmek istediğim şey var eserlerimde. Hepsi zamanla gerçekleşmeyi, yaratılmayı bekliyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/2/3/1678877874215.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Alara Demirel ve Türkü Ata, Lola's Works işleriyle Fotoğraf: Deniz Sabuncu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Feminizm yalnızca kadınların kurtuluşu değil; tüm ötekileştirilenlerin, hakları gasp edilenlerin, varoluş ve özgürlük mücadelesi verenlerin kurtuluşu olduğu için daha çok üreterek söylenebilecek çok söz var kendi adıma. Lilith’ten bu yana güçlü ve özgür kadın karakterler toplumların standardize ettiği pasif rollerde olmayı reddettiği sürece cadı avına uğramaya devam ediyor. Her geçen gün çoğalarak güçleniyoruz.&nbsp;Feminist bir gelecek tahayyülü daha da anlam kazanıyor. Lola’s Works’le amaçladığım bu yolda toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlandığı, kabul edilegelmiş standartların yıkılabildiği, sınırların aşılabildiği, tüm bu düzende eril zihne bağlı hadsizliğin son bulduğu, tüm mücadelelerimizin sonuç verdiği bir gelecek umarım ki çok uzakta değil. Ve umuyorum ki tüm bu yaratımlar mücadelemizi kazanmamızda küçük de olsa bir adım oluyor.

Fanon

Lola's Works, ürünleriyle feminist bir gelecek tahayyülünü yansıtıyor. Nasıl?

#FanON: Feminist tasarımlarla hayal ettiğin dünyayı inşa etmek

✊ <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/misszencefil/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Arya Zencefil</a>Siyasi iradenin ve hükümetin, muhalefetin bile böylesine bir felaket zamanında bir araya gelemediği bir gölgenin altındayız. Ülkemizde yaşanan deprem yıkımının çok katmanlı sorunların hepsini tekrar tekrar hatırlattığı bir gündemdeyiz. Halı altına süpürülmüş talep ve ihtiyaçlarımızdan noksan tüm kötülüklerle aynı anda sınava tabii tutuluyoruz.Örneğin şu kara günlerde hâlâ bazı siyasi iradeler, Kadir Has Üniversitesi’ndeki <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/genderkhas/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Merkezi</a>’nin adını değiştirmekle ilgileniyor. Örneğin başka siyasi iradeler, muhalefetin adayını beğenip beğenmemek üzerine ağır eleştirilerle kendi cenahına saldırıyor.Hiçbirisi deprem bölgesindeki hijyen sorunu, su sorunu, çadır sorununu düşünmüyor sanırım. Ya da siyaset “normal”e dönecekse hemen, İstanbul Sözleşmesi’ni muhalefet bile ittifak gündemine almıyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/3/1678272933210.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.07" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İllüstrasyon:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/lolajoriga/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Gizem Öğüt</a><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Siyaset, “normal”e doğru: Muhalefetin anlaşamadığı noktalar</h2>Velakin tabii ki muhalefetin anlaşamadığı noktalar kadın haklarının dokunulmazlığı değil, LGBTİ+’ların anayasal haklarının çiğneniyor olması değil, vatandaşın yaşadığı hak ihlaleri değil. Öncelikle masada birbirlerine üstün çıkmaya çalışıyorlar. Bu yarış, hâlihazırda kadın ve LGBTİ+ haklarını kuşatma altına almış iktidarın işine geliyor. Erkek şiddeti ve eril tahakküm, bırakın depremden biraz edep edinsin de geri çekilsin, aksine böyle felaketleri kirli elleriyle kadınları daha da baskılamaya fırsat eder.Bu sene aklımda erkek şiddetiyle ölüp adı Anıt Sayaç’a bile eklenmeyen kadınlar var: Ecem Seçkin gibi. Bu sene aklımda, depremden kaçıp kocasının ağır bir şekilde yaraladığı Alev Altun var. Bu sene aklımda nice şiddet görüp de asla sesini duyamadığımız kadın ve kız çocukları var. Korkunç bir felaketin ardından ailesinden kopan ve yetkisi var mı yok mu veya yeterliliği var mı yok mu bilinmeden, umursanmadan kişilere “emanet” edilmiş çocuklar var.Her yere “toplumsal cinsiyet” yerine “aile”yi eklemeye çalışıp insanların ailelerine, özellikle de LGBTİ+’ların ailelerine huzuru haram etmiş, ön yargıları ve nefretleriyle kalplerini kör etmiş bir zihniyet var bu sene aklımda.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/3/1678273397761.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.49" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/elizakarapinar/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Eliza Karapınar</a><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">8 Mart, dayanışma günüdür</h2>8 Mart tamamen kenara atılmış, halı altına süpürülmek ve bir sonraki siyasi rant kavgasına kadar unutulmak istenen kadınların direniş günüdür. Oy hesapları için sürekli hakları hedef alınan, oy vermeleri için ağızlarına bal çalınıp gerçek dert ve sorunlarıyla ilgilenilmeyen kadınların birliktelik ve dayanışma günüdür. Her sene olduğu gibi, güçlü bir sesle “Biz burdayız!” denmesi gereken bir gündür.Siyasi ve bürokratik enkazların gölgesindeyiz. Yalnız kız kardeşlerimizin, ailelerimizin ve dostlarımızın evleri yıkılmadı. Aynı zamanda ataerkinin gizli elini gizleyen duvarlar da yıkıldı. Deprem bölgesinde her şeyini yitiren kadınlar ve LGBTİ+’lar bir de hala, her geçen gün haklarımıza göz diken bir siyasi vesayetin hedefi olmuşlardır.Enkazlar arasında bizi bekleyen sandık için oy hesabı yapan, İstanbul Sözleşmesini hedef alan ve İstanbul Sözleşmesi’nin adını dahi ağzına almaya korkan herkese, hâlâ burada olduğumuzu hatırlatma günüdür 8 Mart.Depreme dayanıklı olması gerekirken malzemesi çalınmış, kolonları kesilmiş ve bilim insanlarının uyarılarını kale almadan inşa edilmiş beton mezarlarımızda yaşamaya zorlandığımız, daha iyisini talep edemediğimiz bu ekonomik düzende kadın emeğinin hor görüldüğü, kadın sağlığının umursanmadığı, kadının utandırıldığı bir 2023 kabul edilemez.&nbsp;Türkiye Cumhuriyeti, kadın haklarında yeri geldiğinde dünyada çok önemli ilk adımlar atmıştır ve geçmişten bir miras benimsemek isteyen siyasiler varsa bu mirası yüceltmeleri gerekmektedir.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/3/1678273304231.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.49" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: İmge Yüksel<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">#8M2023</h2>8 Mart’lar, bizlerindir, İran’dan Birleşik Devletlere kadar da bizim olmalıdır. Yine ataerkil düzen için öldürülen Mahsa Amini de tüm dünyaya “Kadın, hayat, özgürlük!” sloganını duyurmuştur. Bu slogan her sene nasıl ki Taksim ve Sakarya meydanlarında duyuluyorsa ortak acımızı paylaşan kız kardeşlerimizce tüm dünyada duyulmuştur. Aslında kadın hakları mücadelesinin ne kadar ortak olduğunun, nasıl da tüm kültürel ve ırkçı duvarları yıktığının göstergesidir.Bedensel haklarımız, ekonomik haklarımız ve özgürlüklerimizi hedef alan ve oy hesabı için kullanan tüm ataerkil zihinlere ortak bir cevabımız vardır: Kadınlar, eninde sonunda özgür olacaklar.Görüyoruz ki yalnız ülkemizde değil, tüm dünyada, meşruluk ve güç kaybı yaşayan sağ iktidarlar kadınları ve LGBTİ+’ları hedef alıyor. Çevresel felaketler kapımızda; siyasi krizler yaşanıyor ve sermayedar iktidar ortakları yalnızca daha da zengin oluyor.&nbsp;Sözlerimi, feminist mücadelenin ne kadar kesişimsel olduğunu hatırlatarak bitirmek istiyorum. Feminist mücadele, son evre kapitalizmin ataerkiyle ortaklaşmasından dolayı başımıza yıkılan sosyal enkazın karşısında durmalıdır. Kadının özgürlüğü, yalnız siyasi değil, ekonomik tahakkümün kırılmasını da gerektirir. Cinsiyetçi düşünce zulmün ve eşitsizliğin en temel sütunlarından biridir, feminist mücadele de bu sütunu yıkacaktır.

eril tahakküm ile ilgili hikayeler